De T-38 heeft swept-wing (vleugels onder een hoek), een gestroomlijnde romp en een drievoudig landingsgestel met een stuurbaar neuswiel. Twee onafhankelijke hydraulische systemen drijven de besturing en andere vluchtcontrole systemen aan. Belangrijke onderdelen van het vliegtuig zijn zo geplaatst dat de monteurs er gemakkelijk bij kunnen voor onderhoud.
De T-38C bevat ook een "doorzichtige cockpit" met geïntegreerd vlucht display, head-up display en een elektronisch "no drop bomb" scoring systeem. De AT-38B heeft een oefen geweer en bomluik.
De T-38 heeft een kleine (695.2 meter) startbaan nodig en kan een hoogte bereiken van ruim 9 kilometer boven zeeniveau in één minuut. De T-38s is omgebouwd met het voortstuwing modernisering programma en heeft ongeveer 19 procent meer vermogen en kan de startbaan 9 procent korter zijn.
De instructeur en de student zitten beide in een tandem raketgestuurde schietstoel in een air-geconditioneerd en onder drukstaande cockpit.
De National Aeronautics and Space Administration (NASA) gebruikt de T-38 vliegtuigen als trainers voor astronauten en als observeer en volg vliegtuigen voor bijvoorbeeld de space shuttle.
Technische gegevens:
Primair doel: Geavanceerde straalvliegtuig piloot trainer
Gebouwd door: Northrop Corp.
Motoren: Twee General Electric J85-GE-5 turbojet motoren met nabranders
Vermogen: 2.050 pond gewoon en 2.900 met nabranders
Vermogen (met PMP): 2.200 pond gewoon en 3.300 met nabranders
Lengte: 14 meter
Hoogte: 3.8 meter
Vleugelspan: 7.6 meter
Snelheid: 1306 km/h (Mach 1.08 op zeeniveau)
Max. Hoogte: 16.764 meter
Max. Start gewicht: 5.485 kilogram
Bereik: 1.760 km
Kosten: $756,000 (1961)
Bemanning: Twee, student en instructeur
Ontwikkelt: maart 1961
♦ Wijziging: Aanpassing in grammatica
| 
RSS2.0 FEED
