Foto: Flash tekening van de Soyuz capsule en de verschillende onderdelen. Klik op de tekening voor meer informatie. Credit Anatoly Zak (russianspaceweb.com)
( redactie, 16 Oct 2006 )
[ special ]
- Laatste update: 16 Oct 2006 13:08 - 67160 maal gelezen.
De Soyuz is gemaakt in verschillende uitvoeringen en is bekend om haar grote aantal succesvolle lanceringen, meer dan 1600, en haar rol in het in de ruimte brengen van mannen en vrouwen uit verschillende landen. Vandaag de dag is de Soyuz gebruikt voor meer bemande ruimtevluchten dan elk ruimtevaartuig ooit. Haar eerste vlucht was de Soyuz LV en werd succesvol gelanceerd op 28 november 1966.
De Vostock draagraket stond model voor de Soyuz, dat oorspronkelijk afgeleid was van de SS-6 ICBM, R-7A intercontinentale ballistische raket. Dit was de eerste revolutionaire draagraket in een serie van lanceringen sinds de eerste lancering van de Sputnik in 1957.
In 1966 werd het Europees-Russisch bedrijf Starsem opgezet om commerciële vluchten met de Soyuz te leveren. Dit bedrijf is voor 50% in Europees en 50% in Russische handen. Haar aandeelhouders zijn de Europese Luchtvaart verdediging en Space Company (EADS) (35%), Arianespace (15%) en de Federale Space Agency (25%) en het Samara Space Centre (TsSKB-Progress) (25%).
De Soyuz wordt gebruikt om bemande missie uit te voeren vanaf Baikonur en vrachtmissies vanaf Baikonur and Plesetsk. De Soyuz-U versie werd in 1973 goedgekeurd en de Soyuz-U2 in 1982. Nu word er een nieuwe versie gebouwd, de Soyuz 2, en word gebouwd met uitsluitend Russische onderdelen.
De hoofdreden voor de bouw van een nieuwe Soyuz zijn aan de ene kant het verouderen van de controle en telemetrie systemen en de behoefte aan betere raketten. Er zijn twee ontwikkel versies voor de Soyuz-2, de Soyuz-2-1-a and Soyuz-2-1-b. Eenmaal in bedrijf zullen deze nieuwe Soyuzen de Molniya-M vervangen. De Soyuz-STK, een gemodificeerde versie van de Soyuz-2-1-a zal gebruikt worden op de Europese ruimtehaven op Frans Guyana. De Soyuz-STK zal vracht tot 2,8 tot 3 ton in een baan om de Aarde kunnen brengen.
De Soyuz kan voorzien worden van een Fregat trap met een diameter van 3.7 meter ontwikkeld door NPO Lavochkin, en ook met een Ikar trap ontwikkelt door TsSKB-Progress in Samara.
Het Samara Space Centre in Rusland, inclusief het Ontwerp Bureau en Progress fabriek gaat door met de massaproductie van de Soyuz en zal vier raketten per maand maken. Tijdens het hoogtepunt van de productie in de jaren '80 maakte het 60 raketten per jaar. Door de vraag van de Russische overheid, het Internationaal ruimtestation en Starsem's commerciële orders bouwt het Samara Space Centre gemiddeld 10 tot 15 lanceervaartuigen per jaar maar kan de productie snel verhoogd worden als dit gewenst wordt.
De motoren voor de Soyuz worden ontwikkeld door NPO Energomash
RSS2.0 FEED
