( British Columbia, 10 Oct 2008 )
[ onderzoek ]
- Laatste update: 10 Oct 2008 21:03 - 92579 maal gelezen.
|
|
Een team van internationale astronomen en opticiens hebben misschien een manier gevonden om een "onvoorstelbare grote" telescoop te bouwen op de Maan. "Het is zo simpel," zegt Ermanno F. Borra, fysica professor aan het Optics Laboratory of Laval University in Quebec, Canada.
|
"Isaac Newton wist al dat elke vloeistof, waneer het in een holle schaal wordt rondgedraaid, van nature een parabolische vorm aanneemt, dezelfde vorm die nodig is om met een spiegeltelescoop het licht van sterren zichtbaar te maken. Dit kan de sleutel zijn voor een gigantische observatorium op de Maan."
Borra, die al sinds 1992 studie doet naar vloeibare-spiegeltelescopen, en Simon P. "Pete" Worden, nu directeur van NASA's Ames Research Center, zijn lid van een team dat dit idee verder uitwerkt en een basis set-up ontwerpt.
Op de aarde kan een vloeibare spiegel gemaakt worden als deze exact horizontaal wordt opgesteld en rust op een trillingsvrije ondergrond op een lager met een zeer lage draaiweerstand en heel een stabiel toerental. "Het hoeft niet hard te draaien," zegt Borra. "Het uiteinde van een 4 meter grote spiegel in diameter, de grootste die we tot nu toe hebben gemaakt, draaide met slechts 5 kilometer per uur, ongeveer de snelheid van een stevige wandelaar. Op de maan, met haar lage zwaartekracht, zal de spiegel zelfs nog langzamer kunnen draaien."
De meeste vloeibare-spiegeltelescopen op aarde gebruiken kwik. Kwik blijft vloeibaar op kamer temperatuur en reflecteert ongeveer 75% van het inkomende licht, bijna net zo goed als zilver. De grootste vloeibare-spiegeltelescoop op aarde, de grootte Zenith Telescope van de University of British Columbia in Canada, is 6 meter in doorsnede, 20 procent groter dan de beroemde 200-inch spiegel van de Hale telescoop bij het Palomar Observatory in Californië.
Toen de vloeibare-spiegeltelescoop in 2005 werd opgeleverd kostte het minder dan één miljoen dollar om te bouwen, dat is slechts een paar procent duurder dan een vaste-spiegeltelescoop met dezelfde diameter en een zesde deel van wat de Palomar telescoop in 1948 heeft gekost.
Dit kostenplaatje doen de astronomen opspringen en beginnen ze met het maken van plannen voor een telescoop op de Maan.
Lees het volledige artikel (Engels/NASA)
|
|