Toen ik afgelopen zaterdag vanaf het vliegveld hier naar toe fietste werd ik al gelijk geconfronteerd met het 'echte' Moskou. Op een gegeven ogenblik fiets ik langs een politieauto en kijk naar rechts en zie daar een grote blauwe zak achter een auto liggen en keek recht in de opening van de zak en zag daar twee schoenzolen. Het was niet moeilijk te raden wat er in de zak lag, m'n eerste dode Rus gezien. Het schijnt hier vrij normaal te zijn. Geen politiemacht die onderzoek doet, nee gewoon in een grote plastiek zak doen en afvoeren, weer een mond minder te voeden.
Het is hier niet leuk. Op de weg is het hier levensgevaarlijk. De Russen rijden hier als gekken. De voorsorteerstrook naar rechts worden hier gebruikt om gewoon rechtdoor te gaan om twee auto's verder in de rij te staan. Zebrapaden liggen er voor de sier bij want stoppen kennen ze niet. Ze rijden hier net zo lang door tot ze op 10 cm van je af staan, slechts om hun gouden koets niet te bevuilen. Het zelfde geld hier voor verkeerslichten, groen of rood het maakt ze niet uit, rekening houden met andere weggebruikers is er hier niet bij.
Wat Moskou wel heeft is een historie. Je vind hier voor oude gebouwen, parken en bronzen beelden. Veel van de gebouwen die ik tegen ben gekomen staan er al sinds de 14e Eeuw. In de parken kun je even tot rust komen, iets wat je in deze chaotische stad wel nodigt hebt.
Het niet Russisch kunnen spreken of lezen is een groot gemis. Het is moeilijk om hier de weg te vinden, laat staan te vragen. Uiteindelijk is alles wel gelukt en heb ik alles kunnen vinden en kopen wat ik nodig had, maar Russisch kunnen lezen of spreken had het een stuk gemakkelijker gemaakt. Ik vindt het daarom ook niet erg om weer verder te gaan. Behalve het Rode Plein en het Kremlin is het weinig toerist waardig. Misschien ben ik niet op de juiste plaatsen geweest maar vindt ik het een drukke stad.
Alle winkels, banken en andere openbare gebouwen hebben hier bewakers voor de deur en als je hier een McDonald binnengaat moet je door een metaaldetector. Op veel winkels zit een stikker geplakt, verboden voor honden, eten en wapens. Gezien mijn eerste confrontatie met moord en doodslag hier in Moskou voel ik me hier niet thuis. Al die bewakers geven me juist een onveilig gevoel en ik ben wel wat gewent maar zou hier toch niet 's nachts rond gaan lopen.
Al met al ben ik toch blij hier geweest te zijn want je kunt pas een oordeel vormen als je er geweest bent. Het hotel ligt gelukkig midden in de stad maar heeft mijn kamer geen ramen en moet je vier trappen op om bij het hotel te komen. Maar ik heb een bed en Internet en dat is toch het belangrijkste.
Mijn volgende artikel zal weer even op zich laten wachten. Vanaf dinsdagavond tot donderdagavond zit ik in de trein onderweg naar Kazalinsk in Kazachstan. Kazalinsk ligt ongeveer 100 km van Baikonur in de militaire zone en is het dichtstbijzijnde hotel 1500 km verder. Baikonur is al verder ontwikkelt en hoop vanaf daar jullie weer op de hoogte te kunnen stellen van de laatste ontwikkelingen in de ruimtevaart en mijn eigen avonduur.
Ik zal zeggen tot gauw en bedankt voor jullie aandacht...
Jeroen Wouda, Moskou.
|